Na području delovanja RC Bačka Topola , na biljkama samoniklog ječma registrovano je prisustvo simptoma mrežaste pegavosti ječma (Pyrenophora teres).
Simptom mrežaste pegavosti na samoniklim biljkama ječma
Na našem regionu ječam se iz godine u godinu tradicionalno gaji, te svake godine u određenom intenzitetu imamo pojavu simptoma mrežaste pegavosti ječma, koja rezultira smanjenjem prinosa u manjoj ili većoj meri.
Početni simptomi se javljaju na lišću u vidu sitnih nekrotičnih pega. Pege se kasnije uvećavaju i izdužuju, menjajući boju od bledožute do mrke. Oko pega se javlja hlorotični oreol, a unutar njih se zapažaju tamne linije povezane u vidu mreže. Jače obolelo lišće propada, što se direktno odražava na prinos.
Patogen se održava u biljnim ostacima u vidu micelije ili pseudotecija, i na semenu konidijama.
U održavanju patogena određenu ulogu imaju i samonikle biljke ječma.
Biljke samonikog ječma
Veoma značajan izvor inokuluma predstavlja zaraženo seme.
Primarne infekcije uglavnom nastaju od konidija sa biljnih ostataka ili divljih trava.
Na površini obolelih biljnih organa formiraju se konidije koje se rasejavaju vetrom, kišom i ostvaruju sekundarne infekcije.
Nastanak epidemije zavisi od količine inokuluma, perioda visoke vlažnosti i osetljivosti biljke domaćina. Duži periodi toplog i suvog vremena sprečava pojavu epidemije iako su drugi uslovi povoljni.
Sve dok uslovi sredine odgovaraju patogenu može doći do više ciklusa sekundarnih infekcija, što za krajnji rezultat ima potencijalno visok stepen zaraze naročito kod osetljivog sortimenta.
Mere kontrole prouzrokovača mrežaste pegavosti ječma su:
· setva zdravog semena, kao i semena tretiranog odgovarajućim fungicidom,
· uništavanje biljnih ostataka i samoniklih biljaka ječma,
· plodosmena,
· gajenje otpornih sorti,
· vreme setve (patogen se intenzivnije razvija na ranije zasejanim usevima ječma),
· primena hemijskih mera zaštite tokom vegetacije.