Ova bakterija spada među ekonomski najštetnije bolesti kupusnjača. Biljke mogu biti zaražene u svim fazama razvoja, od faze klijanja do obrazovanja semena. Razvoju i širenju ovog patogena pogoduje toplo i vlažno vreme, odnosno topli dani i prohladne noći. Prezimljava u zemljištu, a vitalnost zadržava i do 3 godine. Održava se na ostacima zaraženih biljaka u zemljištu, korovskim biljkama, samoniklim kupusnjačama i u semenu. Širenje ove bakterije vrši se pomoću vode za navodnjavanje i kišnim kapima, a značajnu ulogu imaju i insekti, puževi i oruđa za rad.
Na lišću starijih biljaka simptomi se prepoznaju po bledožućkastim promenama na listu, obično od ivice lista prema središnjem delu u obliku latiničnog slova “V“. Središnji deo takvih hlorotičnih zona poprima smeđu boju i odumire, a lisni nervi postaju crni. Patogen se sprovodnim sudovima širi po biljci, a usled prisustva bakterije biljke slabije rastu, a formirane glavice su zakržljale. Zaražene biljke vrlo često naseljavaju i sekundarni patogeni što za posledicu ima potpuno propadanje biljaka.
U cilju zaštite kupusa od ove bolesti najznačajnije su preventivne mere kao što su:
· korišćenje zdravog seme za setvu,
· za sadnju treba koristiti tolerantne sorte ili hibride kupusnjača,
· dezinfekcija toplih leja,
· primena plodoreda u trajanju od 3 godine,
· uništavanje obolelih biljnih ostataka i korova iz familije Brassicacae,
· suzbijanje insekata i puževa kao prenosilaca ovog patogena,
· primena kalijumovih đubriva.