Na području delovanja RC Knjaževac, na pojedinim lokalitetima, na višoj nadmorskoj visini, berba jabuke je još uvek u toku.
Vizuelnim pregledom jabuke, na različitim lokalitetima, u pojedinim zasadima gde je izostala pravovremena i adekvatna zaštita, registrovano je prsustvo simptoma čađave pegavosti lišća i krastavosti plodova jabuke (Venturia inaequalis) na lišću i plodovima, u velikom procentu, truleži jabučastog voća (Monilinia fructigena), kao i oštećenja na plodovima od jabukinog smotavca (Carpocapsa pomonella).
Prouzrokovač čađave pegavost lišća i krastavosti plodova jabuke je patogen koji se javlja svuda gde se jabuka gaji i ekonomski je najznačajnija bolest u našoj proizvodnji jabuka. Patogen napada list, cvet i plod. Prve infekcije nastaju na mladom lišću, gde se pojavljuju svetle, maslinaste pege, koje kasnije postaju zagasito mrke. Ovako zaraženo mlado lišće ostaje sitno i ranije otpada.
Patogen prezimljava u vidu pseudotecija u opalom lišću. U proleće, nakon kretanja vegetacije, sa porastom temperature i prvim kišama, dolazi do oslobađanja askospora, koje dospevaju na listove. Ako je vreme vlažno, askospore dospele na zelene biljne organe klijaju i hifama prodiru u biljno tkivo i tako ostvaruju primarnu zarazu. Posle nekoliko dana, u zavisnosti od temperature, pojavljuju se prve pege. U okviru pega se formira veliki broj konidija koje se raznose kišnim kapima i vetrom i ostvaruju sekundarne infekcije. Zaraženi cvetovi se odmah nakon otvaranja pupoljka suše i otpadaju. Plodovi su podložni infekcijama tokom cele vegetacije. Simptomi su u vidu maslinasto zelene, kružne pege koje dobijaju krastavu strukturu. Kod jačeg napada plodovi se deformišu i otpadaju.
Kod zaštite od prouzrokovača čađave pegavosti lista i krastavosti plodova jabuke veoma je značajano sprečavanje primarnih zaraza. U cilju sprečavanja primarnih infekcija pomenutim patogenom, u toku vegetacije, preporučuje se sprovođenje preventivnih fungicidnih tretmana od momenta pojave listova ("mišije uši"), a pre najavljenih padavina, pa sve dok se ne ustanovi da je završen period primarnih infekcija, odnosno kraj pražnjenja pseudotecija. Tokom jeseni jedna od mera sa ciljem smanjenja infektivnog potencijala tog patogena je uklanjanje i uništavanja opalog lišća, ukoliko je to moguće.
Vizuelnim pregledom zasada jabuke, na pojedinim plodovima, registrovano je prisustvo simptoma truleži plodova jabučastog voća. Infekcija ploda navedenim patogenom se ostvaruje u svim fazama njihovog razvoja. Najosetljiviji su plodovi u fazi sazrevanja, gde se vidljivi simptomi prvo poljavljuju kao smeđe pege ispod kojih i mezokarp ploda dobije smeđu boju, a inficirano tkivo počinje da truli, da se suši i zahvata ceo plod koji se pretvara u tzv. "mumije", koje ostaju na granama ili opadaju na zemlju. Preventivne mere kao što su sakupljanje, iznošenje i uništavanje mumificiranih plodova, dobra provetrenost krune, suzbijanje štetnih insekatskih vrsta u cilju sprečavanja oštećenja na plodovima su veoma značajne za zaštitu od prouzrokovača truleži.
Tokom vegetacije ako dođe do mehaničkog oštećenja plodova usled delovanja grada, preporučuje se primena hemijskih mera zaštite kako bi se sprečio prodor ovog patogena kroz povrede. U periodu sazrevanja u cilju sprečavanja pojave truleži u skladištima preporučuje se primena hemijskih mera zaštite sa nekim od registrovanih fungicida za tu namenu.
Štete od jabukinog smotavca, ekonomski najznačajnije štetočine jabuke, nastaju od larvi te štetočine koje se nakon piljenja ubušuju u plod. Napadnuti plodovi pre vremena sazrevaju i otpadaju. Ovako oštećeni plodovi podložni su napadu gljiva prouzrokovača truleži ploda. Brojnost i dinamika leta leptira jabukinog smotavca se prate pomoću feromosnkih klopki postavljenih u zasade, dok se prisustvo položenih jaja i larvi prati vizuelnim pregledima. Na osnovu dobijenih podataka, tokom vegetacije se daju preporuke sa ciljem kontrole jabukinog smotavca i sprečavanja ubušivanja larvi u plodove jabuke.